Адгууснаас ч дор үр хүүхэд, нялхсаа хүчирхийлдэг байдал улам газар авлаа. Өнгөрсөн онд л гэхэд хүүхдийн хүчирхийллийн тоо 80 шахам хувиар нэмэгдсэн нь нийгэм аюулын харанга дэлдэж араатнаас дор хандлагатай хүчирхийлэгч, харгис этгээдүүдийн тоо улам нэмэгдэхэд хүргэлээ. Нүүдэлчин Монголчууд үр хүүхдэдээ эрхийг сурахаар бэрхийг сур, бурмаар тэтгэхээр урмаар тэтгэ... гэхчлэн сургаж хүмүүжүүлэх уламжлалтай. Энэ нь хүчирхийллийн аргаар бус сайн мууг хүүхдээр өөрөөр нь таниулах хүмүүжлийн өвөрмөц ухаан байж.

Харин сүүлийн үед иргэншсэн гэгдэх суурин соёлын нөлөө, ядуурал, ажилгүйдэл, архидалтын нөлөөгөөр гэр бүлийн хүчирхийлэл, түүний дотор бяцхан хүүхдүүд илүүтэй хүчирхийлэлд өртөх тохиолдол нэмэгджээ. Хүүхэд томчуудын хүслийг биелүүлдэг дуулгавартай зарц биш.

Хайр энэрлээр өсөж хүмүүжих бидний хойч ирээдүй залгамж атал хүчирхийлж, зодож, занчин, хэрцгийгээр шийтгэх, тамлах, сэтгэл санааны дарамтад оруулах гэх мэтээр ил далдаар байнга сэтгэлд нь сэв суулгасаар насан туршид нь үлдэх эмгэг суулгадаг байдал засраагүй. Хамгийн жигшилтэй, ноцтой асуудал бол насанд хүрээгүй жаахан хүүхдэд бэлгийн дарамт үзүүлэх, хүчирхийлэх, харгисаар зодож гэмтээх, улмаар амь насанд хүрэх гэмт хэргүүдийн залхаалт сулавтар байгаа байдал.

Хүнээс гарамгүй жигшүүрт хэрэг үйлдсэн этгээдийг хөнгөхөн ялаар холгоод өнгөрөхөөр нийгэмд энэ төрлийн хэрэг таслан зогсоогдох нөхцөл хангагдахгүй харин ч сэдэлжих, өдөөгдөх, үйлдэгдэх боломж бүрдээд байна уу? Ямар ч хортой үйл явцын уг үндсийг эрс шийдэмгий таслахгүй бол үргэлжилсээр эцэстээ нийгмийг өвчлүүлэх хэмжээнд хүрдэг аюултай. Онц ноцтой гэмт хэргийн жишээ олон давтагдсаар байвал нийгмийн цочроо арилан хүчирхийлэл хэвийн зүйл мэт харагдах магадлал улам нэмэгдэнэ. Бяцхан хүүхдийг хүчирхийлэх харгис сэдэл төрөхөөс өмнө өөрт нь цаазын ял ирэхийг гэмт хэрэгтэн мэддэг байх нь энэ төрлийн гэмт хэрэг механикаар буурах хөшүүрэг мөн.