Сүүлийн үед төрийн өндөр албан тушаалтай этгээд хүчингийн хэрэгт холбогдох нь дотор харанхуйлж чих улайсам. Үндсэн хуулийг цэцэлдэг сэхээтнээс авхуулаад үүргээ ухамсарлах нь ёс бүү хэл хуульд заагдсан төрийн түшмэдүүд элдэв завхай явдалд орооцолдон ичих нүүрийг элгэндээ наах. Монголын эртний ухаанд эр хүн ууж иддэг улаан хоолой, унжиж явдаг улаан хоолой хоёроо захирч явбаас суртахууны наад захын шаардлагыг хангадаг гэх буюу.

Харин сэтгэлгээ, боловсрол, төлөвшлийн хувьд харьцангуй хөгжингүй өнөө үед эрх мэдэл, эд хөрөнгөндөө халуурсан ухаан мунхаг, угаас мунаг эрчүүд төрийн ариун нэрийг улаан махны бузартай хутгах шившиглэл хэрээс хэтэрлээ.

Иймд бөгсөө үл захирч дийлэх аливаа этгээд төрд залрах боломжийг хязгаарлах хууль хэрэгтэй юм уу? Зүй ёсондоо хууль аливаа эрсдэлээс урьдчилан сэргийлэх горимтой атал тэнэгээ гайхуулах өнөөгийн улс төрчдөд бол үйлдлээ ахин дахин давтахгүй байхад нь нэмэр болохуйцаар зохицуулагдах болж байна уу? Хүчирхийлэлд таашаалтай этгээд хүний аж амьдралыг засах төр ёсонд зүтгэх ямар ч боломжгүй нарсны тавилантай атал муудсан зовлогоны зоолсон өт адил улам шоволзох бөөрөн толгойт, бөгсөн сэтгэхүйтнүүдийг яалтай.