-БИ ОДОО БОЛТОЛ “РАДИОГИЙН ХӨТЛӨГЧ” ГЭЖ ХЭЛҮҮЛДЭГТЭЭ ИЧИЖ ЯВДАГ-

“MGL” радиогийн хөтлөгч Алимаагийн Хаштай ярилцаж дотоод ертөнтэй нь танилцахыг хичээлээ. Энгийн хэрнээ инээд хөөр цалгисан, мэдлэгтэй мэдээлэлтэй түүний яриаг олон хүн шимтэн сонсдог болсоор уджээ.

-Монголын ард түмэн таныг “MGL” радиогийн хөтлөгч Хашаа гэдгээр андахгүй сайн мэддэг болжээ. Гэсэн ч та өөрийгөө бидэнд танилцуулахгүй юу?

-Намайг Алимаагийн Хаш гэдэг. Фэйсбүүкийн маань нэр “Alima Khash”. Яагаад фэйсбүүк яриад байна вэ гэхээр хамгийн анх энэ нэрээрээ олонд танигдсан. Радиогийн хөтлөгч болохоосоо өмнө нүүр хуудастаа өөрийнхөө бодлыг, урьд нь сонсож, үзсэн зүйлсээ бичиж өөрийгөө илэрхийлж эхэлсэн. Тэрхүү үзэл бодол маань олонд хүрч хөтлөөд явсан.

-Тухайн үед дуу хоолой, үзэл бодлоо яагаад нийгэмд хүргэхийг хүсэв?

-Яг үнэнийг хэлэхэд, нийгэмд дуу хоолойгоо хүргэе гэж сүржин юм бодсонгүй. Тухайн үед надад хийх юм байгаагүй учраас “Яагаад ийм юм хийж болохгүй” гэж бодоод л эхэлсэн дээ.

-Радиогийн хөтлөгч болохоосоо өмнө ямар ажил хийдэг байв. Радиогийн хөтлөгч хийх болсон түүхээсээ хуваалцахгүй юу?

-Өө, маш олон ажил хийж байсан. Олон улсын байгууллагад орчуулагч, хүүхдийн хөлбөмбөгийн клубт менежер гэх мэт зөндөө л ажил хийж байлаа. “MGL” радиогийн пордюсер н.Мөнхбат гэдэг залуу намайг таньдаг “Та радиогийн хүн болж чадна л” гэсэн. Ингээд 2017 оны нэгдүгээр сард “MGL” радиотой хувь заяагаа холбосон доо. Би одоо болтол “Радиогийн хөтлөгч” гэж хэлүүлдэгтээ ичиж явдаг. Яагаад гэхээр орос сургууль төгссөн болоод ч тэр үү миний ярианы баялаг тийм ч сайн биш. Хачин муухай түгдэрдэг, гацдаг. Ер нь жаахан хэцүү дээ. Миний ажилд орсон түүх их сонин л доо. Би ажилгүй 2-3 жил гэртээ суусан. Манай эхнэр Дарь-Эхэд үйлдвэрлэл эрхэлдэг юм. Хашааныхаа үүдэнд иртэл нүдийг нь тэс цохиж, хавирга, хөл нь хугарчихсан пудель нохой өвлийн хүйтэнд чичрээд зогсож байхаар нь өргөөд авах гэтэл ойртуулаагүй. Тэгэхээр нь хөнжлөөр хучаад үүднийхээ амбаарт оруулчихсан. Би тухайн үед яахаа мэдэхгүй, энэ нохой дулаахан газар, хоол ундтай байж байгаад үхэг дээ” гэж бодсон. Ингээд фэйсбүүктээ “Ийм нохой оллоо. Би яахаа мэдэхгүй байна” гээд бичтэл маргааш өглөө нь нохой арчилдаг хүмүүс ирээд аваад явахад сэтгэл гоё болоод, хийх ёстой ажлаа хийчихсэн ч юм шиг мэдрэмж төрсөн. Гэтэл утас дуугараад “Хашаа ахаа та ажилд орох уу” гэхээр нь “Хүүе, ямар ажил вэ” гэтэл “ радиод хөтлөгчийн ажил байна. Таныг сургаад авна, санаа зовох зүйлгүй” гэж хэлсэн. Одоо болтол тэр нохой намайг ажилд оруулсан гэж боддог. Өөрөөр хэлбэл надад аз авчирсан юм уу даа.

-Тэгэхээр та хувь заяа биш азанд итгэдэг гэсэн үг үү?

-Би өөрийгөө маш азтай хүн гэж боддог. Яагаад гэхээр өнөөдрийн Хашаагийн амжилт надад азаар л ирсэн. Амьдралаас авах ёсгүй зүйлээ авчихсандаа баярлаж, талархаж явдаг. Би өөрийгөө азтай, жаргалтай хүн гэж боддог. Яг үнэнийг хэлэхэд их сургууль төгсөж мэргэжилтэй болоогүй. Гэсэн ч би өнөөдрийнхөө амьдралд сэтгэл хангалуун, аз жаргалтай амьдардаг.

-ХАМГИЙН АНХ ШУУД ЭФИРТ ГАРАХАД НЭГ СОНСОГЧ МААНЬ “НААД ГАЦАА ӨВГӨНӨӨ ТАНАЙ РАДИО ЯАХ ГЭЖ АЖИЛД ЮМ” ГЭЖ ХЭЛСЭН-

-Хамгийн анх шууд эфирт гарахдаа сандарч байв уу. Сонсогчид тань яаж хүлээж авав?

-Анх ажилд ороод шууд эфирт гарлаа. Сандарч тэвдээд л. Манай радио нэвтрүүлгүүдээ онлайнаар хүмүүст шууд цацдаг. Тэгэхээр миний гаргаж буй үйлдэл харагдана. Гэтэл “Наад гацаа өвгөнөө танай радио яах гэж ажилд авсан юм бэ. Гацахаар нь зүрх дэлсээд байна” гэсэн комент ороод ирсэн. Тэрийг нь уншаад бүр гацчихсан. Дараа нь студидэд ганцаараа байхдаа “Хувь тавилан та намайг энэ студидэд микрофоны ард суулгасан. Хувь тавилан танд миний бие талархаж явсан. Хүнд шоолуулаад, доромжлуулаад явах ёстой юм уу” гээд залбирал маягийн юм хэлсэн чинь нэг их сайхан болсон. Ингэж л хоёр жил зургаан сарын өмнө радиогийн хөтлөгч болж байлаа.

-Одоо туршлага хуримтлуулаад шууд эфирт гарахдаа сандрах, догдлох мэдрэмж төрөхгүй биз?

-Үгүй, үгүй одоо болтол шууд эфирт гарахдаа сэтгэл догдолж сандардаг. Шууд эфирт ороход найруулагч “Нэг, хоёр, гурав” гэж тоолоод “Эфир” гэсэн команд өгөхөд нь онгоцны нисгэгч шиг өөрийгөө төсөөлдөг. Миний дуу хоолой агаар цацагдаж байна. Нэг үгээр хэлбэл Улаанбаатар дээгүүр нисээд байгаа юм. Шууд эфирт гуравхан секунт л гацвал “Үхмэл эфир” гэж нэрлэдэг. Хэрэв би гацвал эфир хаагдаж, нисч яваад доош унана гэсэн үг. Шууд эфирт гараад ниссэн л бол ямар нэгэн дуу авиа гаргаж ёстой. Зогсож болохгүй. Миний хувь шууд эфирт гарлаа л бол нислээ, доошоо унаж болохгүй 35 минутын турш агаарт дүүлэх ёстой.

-Та бүхэн сонсогчтойгоо маш олон сэдвийн хүрээнд ярилцдаг. Таны ажигласнаар сонсогчид ямар сэдвийн хүрээнд ярилцах дуртай байдаг вэ?

-Хүмүүс маш их бухимдалтай байна. Миний хувьд сонсогчид хөнгөхөн сэдвээр ярилцахыг хүсээд байгаа юм шиг санагддаг. Манай радиогийн “Яанааг яах уу” гэсэн нэвтрүүлгээр учир зүггүй инээгээд, бид юу ярьснаа бараг санадаггүй. Сонсогчид ч гэсэн юу яриад байгааг мэддэггүй, зүгээр л дагаж инээдэг гэж ярьдаг маш олон хүнтэй уулзаж байсан. Инээд халдварладаг гэдэг шиг өнөөдрийн нийгэм инээдээр дутагдаж, цангаж байна шүү дээ. Бид зүгээр л сонсогчдодоо инээд бэлэглэхийг хүсдэг. Заримдаа би өөрийгөө алиалагчийн үүрэг гүйцэтгээд байна уу даа гэж боддог. Гэхдээ муу талаар биш шүү сайн талаараа алиалагчийн үүрэг гүйцэтгэдэг болов уу. Ард түмэн мэргэн ухаан, уриа лоозон сонсохоосоо илүү амьдралд ойрхон зүйлийг сонсохыг хүсдэг болчихсон байгаа нь ажиглагдаж байгаа шүү.

-“MGL” радио хөтлөгчдөө өөрөөрөө байх боломжийг олгодог учраас сонсогчид та бүхний нэвтрүүлэгт дуртай байдаг юм болов уу гэсэн бодол төрдөг?

-Яг үнэн, манай радио намайг өөрөөрөө байх боломжийг олгодог. Ямар нэгэн юманд баригддаггүй. Би ч гэсэн ямар нэгэн хэв загварт баригдаж чадахгүй. Шууд эфирт гараад “Гэгээн сайхан өглөөний мэнд хүргэе” гээд гоё уянгийн халилтай үгийг хэлж чаддаггүй учраас байгаагаараа яриад л байдаг. Ийм учраас хүмүүст арай амьд сонсогддог юм болов уу.

Олон хүмүүс надад “Та өөрийнхөө байж чаддаг учраас сонсоход тааламжтай байдаг” гэж хэлсэн.

-“Хэт өөрийнхөөрөө байдаг. Хүмүүст буруу үлгэр дууриалал үзүүллээ” гээд сонсогчдоос зэмлэл ирэх вий дээ гэж айж эмээдэг үү?

-Айж, эмээлгүй яахав дээ. Үлгэр дууриалал надаас битгий аваарай гэж хүсмээр байна./Тас, тас хөхрөв, сурв/ Аливаа нэгэн зүйлийг уриалах, лоозон дэвшүүлэхээс аль болох холуур байхыг хүсдэг. Яагаад гэхээр хүн, хүний амьдрал өөр. Хэн нэгнээс заавал үлгэр дууриалал аваад байхгүй албагүй гэж боддог. Би өмнө нь сонссон дуулсан, уншсан ном, киноныхоо талаар хүмүүст ярих дуртай. Эндээс хүмүүс сэдэл аваасай гэж хүсдэг. Надад хүмүүсийн дотоод ертөнц рүү өнгийж, хэн нэгний үг, үзэл бодлыг сонсогчдод тулгах эрх байхгүй. Би зүгээр л арамандаа яажигнадаг. Хаш гэдэг хүн араман дотроо яажигнах ёстой. Миний арам өргөн бол арай чөлөөтэй яажигнах байх. Тиймээс өөрийнхөө арамыг өргөн болгохыг хүсч явдаг. Хүний орон зайд нэвтэрч болохгүй, болгоомжлох ёстой гэж боддог шүү.

-СОНГОЛТГҮЙ БОЛСОН ХҮН АМЖИЛТАД ХҮРЭХ МАГАДЛАЛ НЬ НЭМЭГДДЭГ-

-Та цаашид радиогийн хөтлөгчөө хийсээр л байх уу?

-Үхэн үхтлээ радиогоо хөтөлнө гэж бодож байгаа./инээв/ Би нэг зүйлийг ярья л даа. Зарим хүмүүс намайг амжилтад хүрсэн гэж хэлдэг. Би ч гэсэн өөрийгөө амжилтад хүрсэн гэдэгт итгэдэг. Яагаад гэхээр сонголтгүй болсон хүний амжилтад хүрэх магадлал нь нэмэгддэг. Би супер юм ярих дургүй, муухайгаар хэлбэл би “MGL” радиогоос гарлаа, хэн ч намайг ажилд авахгүй. Тиймээс би энэ ажилдаа улам л шигдэж цаашид сайн ажиллахыг хичээх болно. Би дуртай ажлаа хийж байна, цалин нь хангалттай гэр бүлээ, өөрийнхөө хэрэгцээг хангаж байна. Энэ ажлаасаа салмааргүй байна. /инээв/ Монголчууд бид аливаа зүйлийг бодиттой харж сурах хэрэгтэй юм шиг санагддаг. Би чухам хэн бэ, хаана явна, хаашаа хүрэх гэдгээ бодитоор мэддэг болбол ажил, амьдралдаа хандаж буй хандлага өөр байх болов уу. Уриа лоозонгоос хол явмаар санагддаг.

-Хоёр жил зургаан сарын хугацаанд радиогийн хөтлөгч хийхэд эфирийн цаг явдаггүй, юу ярихаа мэдэхгүй сонин үе тулгарч байсан уу?

-Секунд нь явж өгөхгүй, юу ярихаа мэдэхгүй хөлс дуслуулсан нэг нэвтрүүлэг байсан. Тэр нь рекламын “Үтрээ чангалдаг” талаар ярилцсан юм.Үтрээ яагаад сулардаг, яаж чангалдаг вэ гэж асуултай нь биш. “Бурхан минь хурдан дуусаасай” гээд дотроо залбираад л сууж байсан. Үүнээс ойр хэцүү нэвтрүүлэг байсангүй.

-Та олны танил болчихлоо. Хүмүүсийн хандлага өөрчлөгдөж байна уу?

-Өмнө нь юм ярихад тоож сонсдоггүй. Нохой хуцахын чинээ авдаг байсан хүмүүсийн хандлага өөрчлөгдсөн байж магадгүй шүү. Гэхдээ надад хувь хүнд өөрчлөгдсөн юм байхгүй.

-Та “Оддын” өвчин тусч биеэ тоохгүй биз дээ?

-Тийм зүйл байхгүй ээ. Миний насны хүн амжилтад хүрнэ гэдэг бол аз шүү дээ. Хашаа гэдэг хүн өөрийнхөө ертөнцөд амьдарсаар л байх болно.

-Таныг сэтгүүлч, зохиолч Б.Цэнддоотой их адилхан гэдэг. Та тэр хүнтэй уулзсан уу. Та өөрөө анзаарсан биз дээ?

-Би сэтгүүлч Б.Цэнддоог сайн мэднэ. Фельетоныг нь ч их уншдаг. Хүмүүс л их адилхан гээд байдаг юм. Бидэнд одоогоор уулзах боломж олдоогүй л байна.

-Цаг зав гарган ярилцлага өгсөнд баярлалаа?

-Та бүхэнд ч гэсэн баярлалаа. Танай сайтыг байнга уншдаг. Та бүхний ажилд улам их амжилт хүсье.

ГЭРЭЛ ЗУРГИЙГ Г.БАЗАРРАГЧАА