С. Зориг агсан нэгэнтээ “ ...Ер нь бол манай хүмүүс ихийг үзэж, харж, мэдэж байгаа учир тэд сэтгэл дундуур байгаагаа илэрхийлэх нь зүй ёсны асуудал юм. Яагаад гэвэл, манай нийгэм халуунтай байна. Зарчим ёсоор бол хамгийн тэргүүний нийгэм байх ёстой. Би Унгарын туршлагыг их сонин гэж үзэж байна. Тэд ард түмнийхээ амьдралын түвшин нэлээн дээр гаргасан, тэгээд одоо өрөө төлөх ажилтай ч тэр түвшингээ барьж байна. Гэтэл манай ард түмний амьдралын түвшин тун дорой байна. Зөвхөн амьдралынхаа наад захын хэрэгцээг л хангаж байна. Хүмүүсээ хувь хүний(личность) түвшинд хүргэж чадахгүй байна. Тиймээс ч бодож санаж байгаа зүйл нь дорой, эрин цагаасаа хоцорсон явдал тун тод харагдаж байна.

Хотод мах олдохгүй, ер нь юм их ховор байгаа сурагтай. Энэ нь жилийн жилд. Улсын эдийн засгийн бодлогыг үндсээр нь солих хэрэгтэй юм…” хэмээн аль 1984 онд бичжээ. Гэвч ард түмнийхээ амьдралыг өөд татах 30, 40 жилийн ард гарсан ч байдал суурь үзүүлэлтээрээ огтхон ч өөдөлсөнгүй.

Аяндаа хүрэх өсөлтөөрөө зүтгээд ч ард түмний амьжиргааны түвшин хангалтгүй хэвээр байна. Энэ бол эрх зүйт, ардчилсан, социалист төрийн аль ч биш. Хөдөлмөрийн мөлжлөг ядуурал авлигал бахь байдгаараа цэцэглэж хөгжил дэвшлээс ухарч байгаа учраас шинэ боолчлолын замаасаа гэрлээгүй гэсэн үг. Нүүрснээс авхуулаад уул уурхайн баялгийг яаж шамшигдуулж иргэдийн боломжийг эрх мэдэлтнүүд дээрэмдэж болдгийг хангалттай харлаа. Одоо шинэчлэх чадвартай шинэлэг сэхээтэн сонгуулиар төрөн гарч чадах уу? Хэрвээ эрс шинэчлэлийг зөв гүйцэтгэх хүч гарахгүй л бол бид тусгаар тогтнолоо алдана.

Д.ЭНХБАТ