Хүүхдийн эсрэг гэмт хэргийн гаралт сүүлийн жилүүдэд эрс нэмэгдэж 20-30 хувиар өссөн гэх тоо мэдээ бий. Гэтэл төр засгийн зүгээс ямар дорвитой хуулийн гаргалгаа,шийдэл эрсэнгүй. Гэмт хэргийн ялын бодлогыг чангатгах нь хэрэг даамжрах нийгэмд муу үр дагавар нь халдварлах аюулыг сөрөх учиртай ч харамсалтай нь бяцхан үрсийн эрүүл мэнд амь насанд баталгаагүй эмзэг бөгөөд маш харгис байдал улам газар авсаар. Ажилгүй,архиар өдөр хоног аргацаагчид сэтгэлгээний хувьд хүчирхийлэл үйлдэх адгууслаг шинж давамгайлж, хүн төрхөө алддаг. Гэмт хэргийн үүр уурхайг булах тал талын механизм Монголд хэрэгтэй.

Монгол Улсын өнөөгийн байдал нь цаазын ялыг халах хэмжээнд төлөвшөөгүй байгааг харуулж байна. Монгол Улс 2012 оныг хүртэл бага насны хүүхдийн хүчирхийлэл болон онц хэрцгийгээр хүний амь нас хохироосон хэрэгт цаазаар авах ялыг оноодог байсан бол 2012 оноос уг ялыг гүйцэтгэхээс түдгэлзсэн. Улмаар 2015 оны 12-р сард батлагдаж, 2017 оны 7 дугаар сарын 1-нээс хэрэгжиж эхэлсэн Эрүүгийн хуулийн шинэчилсэн найруулгад цаазаар авах ялыг ялын төрлөөс албан ёсоор хассан байна.

Хэдийгээр цаазаар авах ял нь хүмүүнлэг бус гэгдэж байгаа ч хөл дээрээ ч бат зогсож амжаагүй, хөхнөөсөө ч гараагүй нялх хүүхдийг хүчирхийлж байгаа нь Монгол хүний зан заншил хийгээд соёлт хүн төрөлхтний ёсонд харшлах ноцтой, харгис хэрцгий жигшүүрт үйлдэл юм. Монгол Улсын иргэдийн ухамсар, ёс суртахуун, хүн хүнээ дээдлэх соёл, зан заншлыг үгүйсгэсэн жигшүүрт гэмт үйлдлүүд улам бүр нэмэгдэж байгаа нь манай улс цаазаар авах ялыг халах цаг хараахан болоогүй байсныг илтгэж байна…”

Д.ЭНХБАТ