Өнөө жилийн байдлаар Монгол улсын гадаад өр 33 тэрбум доллар. Энэ нь 3 сая монголчуудын хүн тус бүрд 33 сая төгрөгийн өр төлбөр ногдож байна гэсэн үг. Өрийн тааз буюу Монгол улсын гадаадаас авсан зээлийн байх ёстой хэмжээ хэтрэх нь эдийн засгийн бодлого алдагдаж, авлигад идүүлэн, бүтээмжгүй байдал аюулын харанга дэлдэж буйг илэрхийлнэ. Сүүлийн 7 жилд төр засгийн бодлого авлигалд идэгдэх, сүйрчихгүйн тулд авлигалын торыг улс төрийн аргаар шүүрдэх л үйл явц өрнөв үү.

Стратеги төлөвлөлтгүй улс орны байдал дэндүү эмгэнэлтэйн дээр эх орныхоо баялаг, үр хүүхдийнхээ ирээдүйг баллах мунхаг сэтгэхгүйгээр өдий хүрсний гор гашуун. Улсын гадаад өрийг хүн бүрд ногдуулан тооцох пи арын шинжтэй мэдээллийг Ардчилсан нам засаглаж байх үед өдгөөгийн эрх баригчид хүчтэй явуулсаар түмний итгэлийг угсруулан авч чадсан.

Мөрийн хөтөлбөртөө өр төлбөрийг барагдуулан, ажилгүйдэл ядуурлаас гаргаж, бүх төрлийн татварыг нэмэхгүй зорилт дэвшүүлсэн ч бүх зүйл эсрэгээрээ өрнөлөө. Сүүлийн тав зургаахан жилд л гэхэд хүн амын талаас илүү нь ядуу, залуучуудын дийлэнх гадаадад дүрвэх хүсэлтэй байна.

Монголд дайн болоогүй, өвчин тахал аль хэдийн намжиж, өлсгөлөнд нэрвэгдэх аюул бага байна. Ард түмнээ өрийн дарамтад оруулж, үнийн өсөлтөд дээрэлхүүлж, ядуурал, ялархалд хэрчүүлсэн хариуцлагаа үүрэх ухамсар бий юу?