Авлигалжилт үйлдвэржилт, үндэсний үзэл хоёрт дургүй. Байнга нийтийн эрх ашгийн эсрэг үйлдэлд гаршсан тавиулууд олон болжээ. Монопол зах зээлийн ундарга нь хумигдаж, Монголыг ядууруулж, үр дүнд нь цөөхүүлээ хаан шиг амьдарч байсан хорчингуудын арван арваны эрин үе дуусгавар болж байгаа нь харин олзуурхал.

Улс төрийг эрүүл өрсөлдөөний талбар бус боловсон хулгайн боловсруулалтын газар болгож орхиод өөрсдөө энэ орноос оффшор дүүрэн мөнгөтэй, ов мэхээр гаршсан цатгалан цагаачид болох хүслийн туйлууд хуучин намуудад хэд хэд бий.

Бугширмал хулгайн бул хар чулуун дэвсгэрийг сэндийлж дор нь илжирч муудсан ялзмагтай намаг балчиг дотор бусдын зовлонгоор зоолж хэвтэгчдийг намнах сэтгэлгээ үндсэндээ төлөвшсөн.

Одоо авлигалчдыг булшлах ширүүн дайн дундуур ханцуй шамлаад орсныхоо дараа уйлан урваганаж шалчийн шарваганадаг этгээдүүд ч төрийн тэргүүн болтлоо туйлширдаггүй бол болно доо. Үндэсний сэргэлтийг үндэсний эрх ашиг болгож чадах ур ухаан хэнээс хаанаас хэзээ гарах бол? Бүтээхийн сэтгэхүйг ахуйгаараа мэддэг Монголчууд ядаж өмсдөг хувцсаа өөрсдөө хийгээд тэрийгээ гадаадад зарж уул усаа ухаж сэндийчихгүй амьдрах бололцоог л хүсэж байна шүү дээ.

Д.ЭНХБАТ