Монголын чихэрлэг бүтээгдэхүүний салбарын томоохон импортлогч Оргилын эзэн УУХҮЯ-ны сайд Ж.Ганбаатарын будилуу байдлыг сошиал орчинд иргэд шүүмжлэхдээ “Чихрийн наймаа хийх, стратегийн салбарыг удирдах хоёр эрс ялгаатай шүү дээ. Сайдын чадвар дулимаг байна” гэх шүүмжлэлийг хурцаар тавьж байна. Энэ бол гүтгэлэг бус ил тод шударга шүүмжлэл болов уу? Учир нь ОХУ цэрэг дайны нөхцөл байдлаасаа шалтгаалан шатахууны нөөцөө зохицуулахын тулд нефтээ гаднын улс орнууд руу экспортлохоо түр зогсоонгуут 90 хувийн хамааралтай манайх хойд хөрштэйгөө юун төлөө эдийн засгийн иж бүрэн түншлэлийн харилцаатай билээ түүндээ дулдуйдан ухаалаг зохицуулалт хийж эрсдэлийг хохиролгүй давах бололцоотой байв.

Гэтэл хувийн өмч, чөлөөт зах зээл, эдийн засгийн үл үзэгдэх гарын тухай ойлголтгүй гэж хэлэгдэм сульдаа байдал үргэлжилж байна уу. Дотооддоо нефтээ боловсруулж амжаагүй, импортын хэт хамааралтайгаа байнга тооцоолж чадахгүйгээр үл барам салбарын аюулгүй байдлыг ч чамбайруулж чадахгүй байна. Төрийн буруу шийдвэр, хэт хүчилсэн оролцоо эцэстээ хувийн аж ахуй нэгжийг дампуурлаа зарлуулдаг гашуун үнэн бий. Шатахуунгүй болбол бүх бизнес зогсоход хүрнэ.

Д.ЭНХБАТ