Монголын сагсан бөмбөг сүүлийн жилүүдэд урьд хойчид гаргаж байгаагүй чамгүй амжилтуудыг дэлхийд үзүүлээд байгаа билээ. Тэр тусмаа 3x3 төрөлд эрэгтэй, эмэгтэй багууд маань Азидаа гэлтгүй дэлхийд данстай болоод байгаа юм. Гэтэл Монгол доторхи эрх ашгийн сонирхол өөртэй хүмүүсээс хамаарсан асуудлууд тэдний хөлнөөс чангаан, хөгжихэд бэрх болгож байна. Тухайлбал, сагсны холбоонуудын хоорондох асуудал, төрийн оролцоотой зарим төвөгтэй нөхцлүүд тамирчид болон энэ спортод элэгтэй шимтэн үздэг залуусыг багагүй цухалдуулаад удаан хугацаа өнгөрчээ.

Тамирчдын визний асуудал Монгол талаасаа маш хэцүү байдаг. Цаад улсад орж, гарахад л гэхэд манай улсынхаас хамаагүй амар байдаг. Нэг талаар тамирчдын нэр хүнд өндөр нөгөөтэйгөөр тухайн улсад зорчих зорилго тодорхой учраас тэр. Харин манайд байдал өөр, визээ мэдүүлээд удаан хүлээсний дараагаар татгалзах тохиолдол олон. Зөвхөн сагсан бөмбөг гэлтгүй олон тамирчдыг тойрдгүй зам энэ.

Мөн Монголын сагсан бөмбөгийн учир нь олдохгүй олон холбоодын асуудал үзэгчдэд битгий хэл өөрсдөд нь ч ойлгоход хүндрэлтэй байдалд хүрсэн. Нөгөө холбооныхоо тэмцээн уралдааныг дэмжихгүй, тоглолтуудыг давхар явуулж үзэгчдээ хуваадаг. Мөн тамирчид, дасгалжуулагчдыг хавчдаг зэргээр хэл ам мундахгүй.

Бидэнд ахицтай яваа, хөгжиж байгаа ажлуудаа шулуун замаар гишгүүлэлгүй харин ч чангаацалдах хандлага байдаг. Тамирчин залуусын хүсэл сонирхол бол зүгээр л сагсан бөмбөгөө тоглох юм. Тэдэнд улс төр, холбоодын зөрчил биш энэ спортоос авдаг урам зориг, аз жаргал, цөхрөл гуниг, үзэгчдийн халуун уур амьсгал л хэрэгтэй. Ямар ч холбоо, ямар ч төр бай сагсан бөмбөгийн тухайд зорилго нь бол адилхан л энэ спортыг хөгжүүлэх, амжилтаа баяжуулах байх учиртай. Гэтэл бодит байдал санаснаас шал өөр байдаг дээр ундууцах хүн цөөнгүй. Нэмэр болдоггүй юм аа гэхэд тамирчиддаа гай болмооргүй байна эрхмүүдээ.