Бид ярилцлага өгөх зөвшөөрөл авсны дагуу БЗД-ийн 5-р хорооны иргэн өрх толгойлон амьдардаг, таван хүүхэдтэй эмэгтэй Ганчимэгтэй хийсэн ярилцсан ярилцлагыг хүргэж байна.

-Хөл хорионы үед яаж амьдарч байна.Та хаана ажил хийдэг вэ?

-Би зочид буудалд ажилладаг байсан. Одоо коронагийн хөл хорионы улмаас бүх юм хаагдчихаад байна. Ганц хөдөлж байсан нь би байсан. Одоо ажилгүй болсон. Хөл хорионы үеэр хэцүү хэнд хандахаа ч мэдэхгүй байна. Ядарсан иргэд, ялангуяа гэр хороололд амьдардаг иргэдээ харж үзэхгүй байна. Маш хэцүү байна. Адгийн наад зах нь түлээ нүүрс, маск, гар ариутгалын зүйлээ өгөхгүй байгаа. Тэгсэн мөртөө халамжийн хүнс, бусад зүйлсээ хаагуураа ямар айлуудаар өгөөд явдаг юм мэдэхгүй. Саяхан хоёр гурав хоногийн өмнө манай эндхийн дэлгүүрийн өмнө иргэдийн амьдрал ямархуу байна, дэлгүүрээр хомсдол ямар байна гээд Засаг дарга хүртэл явсан байна гэж сонссон. Худлаа л хий хомсдол яриад байх юм. Бид нар иймэрхүү л амьдралтай байцгааж байна. Өнөөдөр гэхэд л толгой хуйхлаад энийгээ хүүхдүүддээ чанаж өгөх гээд гэсгээгээд байж байна. Ийм л хоол хийж өгч байна шүү дээ. Гэхдээ яахав бид толгой идлээ гээд үхчих юм биш. Нүүрс түлээ, хоол хүнс, гурил будаа гэх юм надад алга л байна. Худлаа хэлээд яахав. Хүмүүс намайг муу хэлэх л байх. Хөргөгчиндөө өнөөдөр идэх уух зүйлгүй ийм л иргэн байна. Намайг тансаглах гэлээ гэж хэлэх л байх. Үнэн бодит амьдрал туйлын ядуу болсоор байна. Ажилтай байхдаа модоо авчихдаг байлаа. Одоо тавилгаа хагалж, түлээд л байж байна. Хүүхдийн мөнгө буугаагүй болохоор нүүрсээ авч чадахгүй, хажуу айлаасаа хоёр шуудай нүүрс зээлээд дөрвөн хүүхэдтэйгээ амьдарч байна. Би ажилгүй зогсчихсон хэцүү байгаа. Дээгүүрт сууж байгаа хүмүүс нам энэ тар гэлгүй ядарсан хүмүүсийнхээ амьдралтай танилцаж, гэр хорооллоор явж үзэж хармаар байна. Манай тавдугаар хорооны хэсгийн ахлагч нар, засаг дарга нар энэ хороонд ямар өрх толгойлсон хүмүүс байгааг харахгүй, мэдэхгүй, мэдэхийг ч хүсэхгүй байх шиг байна. Сонгуулийн үеэр намайг хэрүүл хийснээс хойш үзэхгүй байгаа. Ямархуу амьдарч байна, за та одоо яажшуухан байна гээд ороод ирвэл би тэр хүнтэй бас өөр харьцана шүү дээ. Тэгэхгүй байгаа байхгүй юу.

-Хүнсний талон, халамжийн зүйл өгөхдөө намын харьяаллаар өгөөд байдаг юм уу. Ямар учиртай, яадаг юм бол?

-Мэдэхгүй. Намайг бол сая намын харьяаллаар л халамжаас хассан гэж ойлгож байгаа. Би уг нь хүнсний талон аваад олон жил болж байгаа. 2020 оны нэг сараас хойш надад огт хүнсний талон өгөөгүй. Яагаад өгөхгүй байна вэ гэсэн чинь ганцхан юман дээр хассан байсан. Хүнсний талоны карт шинэчилнэ гээд надаас 5 мянган төгрөг хурааж авсан юм. Тэгэхээр нь би энийг чинь үнэгүй шинэчилдэг юм. Та нар яагаад таван мянган төгрөг хурааж байгаа юм бэ гэсэн чинь “чамайг анхааралдаа авчихья” гэсэн. 5 дугаар хорооны Бат-Амгалан гэдэг хүүхэн. Тэгээд түүнээс хойш намайг үзэхээ байгаад хүнсний талоноос хассан.

-Танд одоо маск, гар ариутгагч авах мөнгө байна уу?

-Байхгүй. Зуун ч төгрөг алга эгчид нь. Өөрөө ажилтай байхдаа хлормин, ариутгагч авсан. Одоо бүгд дууссан. Юун хлормин, талхаа авч чадахгүй байдалд орж байна гэрийн хорооллынхон.

-Таны амьдрал дундаж гэлээ. Танаас хэцүү амьдралтай хүмүүс байгаа л байхдаа?

-Байгаа байгаа, зөндөө бий. Миний хувьд хүүхдийнхээ төлөө л амьдарч байна. Би заавал өрх толгойлсон гээд хүнээс царай алдахгүй, хэдэн хүүхдээ хоосон хонуулахгүйн тулд л амьдарч байна. Надаас дор арчаагаа алдсан, амьдрал нь маш хүнд хүмүүс олон байна. Хорооноос тэр хүмүүсээ олж ялгаж мэдэхгүй, хаана ямар өрх толгойлсон ээж, аавууд байна, хаана ямар ядарсан, харах асрах хүнгүй хэвтрийн хөгшчүүл байна гэдгийг олж мэдэхгүй байна. Зүгээр л нэг их машин унасан хүмүүс хэдэн айлаар орж халамж тараагаад түүнийгээ рекламдаад явж байна. Сая 5 дугаар хороон дээр нөөцийн мах тарааж байгаа тухай хорооны иргэний танхимын ажилтан хүүхэн фэйсээр над руу явуулж байгаа байхгүй юу. Тэгэхээр нь би “ядарсан иргэдээ олж харчихаад наад мэдээллээ тавиач ээ” гэхэд л намайг шууд блоклчихож байгаа байхгүй юу. Хүнсний дэлгүүрт гэхэд л би 300 мянган төгрөгийн өртэй байгаа.

-Шахмал түлш айлуудад өгч байна уу үгүй юу?

-Мэдэхгүй байна. Би хүнсний талонд орох гээд хоёр гурван материал бүрдүүлээд халамжийн ажилтан хүүхэнд хандсан. Намайг жижигхэн юман дээр л гацааж байгаа байхгүй юу. Хүүхэд чинь 16 хүрээгүй гээд. Би 16 хүрээгүй, хөгжлийн бэрхшээлтэй нэг хүүхэдтэй л дээ . Нэг нүд нь юм хардаггүй. Эмчилгээнд яв гэхээр мөнгөний боломжгүйгээс эмчлүүлж чадахгүй л яваад байгаа.

-Та банкны зээлтэй юу?

-Зээлгүй. Гэхдээ ээж маань амьд сэрүүн байхдаа тэтгэврийн зээлтэй байсан. Тэр зээлийг төлж байтал сая ёстой сохор азаар гэдэг юм уу Ерөнхийлөгч тэтгэврийн зээлийг чөлөөлж өгснөөр банкны зээлнээс хасагдсан. Ээж минь байхдаа тэтгэвэр авч бас нэмэр болоод байдаг байсан. Одоо ажил зогсохоор ээж маань бодогдож байна. Би ажил хийж байхдаа нэг гараандаа 30 мянган төгрөг авдаг байсан. Орлого сайн хийвэл бонус 30 мянган төгрөг өгдөг юм. Түүгээрээ түлээ нүүрсээ авна, хүүхдүүдийн сургуулийн ном дэвтэр гээд олон юм нэхэгддэг.Төр засаг биш ард түмнийхээ тус дэмээр амьдрал болоод явдаг. Жишээ нь найз нөхөд маань хөдөө гадаанаас мах шөл ирэхээр өгнө. Хамт олон, найз нөхдийн буянд л болж байна даа.