Орон нутгаас ирсэн найз маань өөрийн суманд нь саяхан тун айхавтар хэрэг гарсныг сэтгэл зовнин ярив. Бага насны дөрвөн хүүхэдтэй айлын нөхөр эхнэрээ байнга зоддог. Зоддогийг нь сум даяараа мэддэг, жиг жуг ярьцгаадаг.

Нэг шөнө мөнөөх л гэр бүлийн хүчирхийлэл эхэлж, эмэгтэй хүний ёолох чимээнээр хөрш айлын залуу нь явж орсон. Эхнэр нь хүүхдийн суултуур тосчихсон цусаа гоожуулж суугааг хараад нөхрийг нь зэмлэхэд “Шөнө орой танихгүй эр хамгаалж орж ирдэг хэн бэ” гээд зодуур улам гаарсныг халаглан ярилаа. Бүсгүйн ар гэрт харж хамгаалах хүн цөөхөн. Үе үе нүүр нүдгүй хөх няц болчихсон явдаг байж. Тэр гэр бүлийн хүчирхийлэл үргэлжилсээр бүсгүй саяхан учир битүүлгээр хорвоогоос хальж, дөрвөн сартайгаас эхлээд зургаан нас хүртэлх дөрвөн жаахан хүүхэд өнчирч хоцорчээ. Сум даяараа бүсгүйг нөхрийнхөө гарт амь үрэгдчихлээ гэсэн яриа ч түгжээ.

Амиа алдаагүй, тахир дутуу болоогүй ч нөхрийнхөө байнгын зодуур, дарамтанд байдаг эмэгтэйчүүд суманд олон гэнэ. Тэр нь сумынхны хувьд бол байдаг л энгийн үзэгдэл мэтээр яриад өнгөрдөг хуучин сэдэв болжээ. Найз маань ч энэ “энгийн үзэгдэл”-ийн бас нэг хохирогч гэдгийг ярианаас нь анзаарав.

Гэр бүлийн хүчирхийлэлтэй тэмцэх, хүүхэд эмэгтэйчүүдийн эрхийг хамгаалах тухай асуудал манайдаа топ сэдэв. Үүнийг ярьдаггүй улстөрч, хүний эрхийн байгууллага ховор. Түүнийг дагаад төсөл хөтөлбөрүүд хэрэгжиж, төсөв мөнгө хангалттай тавигдлаа л гэж дуулддаг. Гэтэл алслагдсан сум орон нутагт эхнэртээ гар хүрэх гэдэг “ энгийн үзэгдэл ” мэт хандлага өнөөдөр хүртэл арилаагүй, хүний амь үрэгдэж, хүүхдийн эрх зөрчигдөж байгаа нь анхааралтатахаар юм. Ядаж л суманд энэ төрлийн асуудлыг анхаарах тусгай төсөвтэй сумын Засаг даргаар ахлуулсан ажлын хэсгээс эхлээд эмэгтэйчүүд и й н байгууллага, цагдаа гээд олон субьект бий дээ?!

DNN.MN